Pierzga pszczela to zakonserwowany przez pszczoły pyłek kwiatowy. Zapas, zwany pszczelim chlebkiem, spożywany jest przez nie w okresach, gdy nie kwitną kwiaty, a więc późną jesienią, zimą i wczesną wiosną. Kwas mlekowy, będący jednym ze składników pierzgi, konserwuje ją i nie dopuszcza do ulegania procesom gnilnym.

 

SKŁADNIKI PIERZGI

Pierzga posiada większą wartość odżywczą niż sam pyłek kwiatowy. Jest też lepiej przyswajalna i bogatsza w związki chemiczne. To pokarm o bardzo dużej zawartości białka, witamin, substancji biotycznych i składników mineralnych.

W jego skład wchodzą:

·         białka:  10-40%
·         węglowodany:  13-55%, głównie fruktoza i glukoza
·         tłuszcze 1-20%: zarówno kwasy nasycone  i  nienasycone,  fosfolipidy,    fitosterole
·         polifenole: ok. 1,6%
·         wit. rozpuszcz. w wodzie: C (do 300 mg100 g), z grupy B – B1, B2, B6, kwas nikotynowy, kwas pantotenowy, kwas foliowy,  biotyna,  rutyna  i  inozytol
·         wit. rozpuszcz. w tłuszczach:  A i E
·         makroelementy:  potas, magnez, wapń, sód
·         mikroelementy:  miedź, cynk, chrom, mangan, molibden,  kobalt, krzem, selen, żelazo
·         związki triterpenowe:  kwas oleanolowy i jego izomer kwas b-ursolowy oraz betulina.

 

Pszczeli chlebek, podobnie jak pyłek, posiada bardzo dobre właściwości lecznicze i odtruwające.

WŁAŚCIWOŚCI LECZNICZE

Spektrum zastosowań pierzgi jest analogiczne, jak pyłku pszczelego. Działa wzmacniająco i regenerująco w okresie rekonwalescencji, w stanach pozawałowych, po przebytych zabiegach operacyjnych, przy spadku odporności, w stanach chronicznego zmęczenia, w niedoborach witamin i składników mineralnych.

Zapobiegawczo i leczniczo pierzgę stosuje się:

  • w stanach depresyjnych, w stanach przemęczenia psychicznego, przy intensywnym wysiłku umysłowym, gdyż działa pozytywnie na układ nerwowy,
  • do regulowania funkcjonowania układu trawiennego w chorobie wrzodowej, przy obstrukcjach i biegunkach,
  • jako ochrona i środek odtruwający w chorobach wątroby (np. wirusowe zapalenie wątroby),
  • przy schorzeniach wieku starczego, łuszczycy oraz przy zaburzeniach wzroku.

JAK STOSOWAĆ?

Pierzgę pszczelą spożywać należy rano i wieczorem, po uprzednim (najlepiej kilka godzin wcześniej) rozpuszczeniu jej w wodzie. Dobry wpływ suplementowania można zaobserwować już po siedmiu dniach, choć czasem ten czas ulega przedłużeniu z powodu złego stanu organizmu.

Pierzga może być spożywana przez wszystkich: dzieci, młodzież, osoby w sile wieku i starsze. Nie mogą jej stosować jedynie osoby uczulone na produkty pszczele.